De proefpersoon wordt gevraagd de kortste route te zoeken in een ‘doolhof’ waarin talloze routes mogelijk zijn. Proefpersonen met visuospatieel neglect hebben vaak de neiging af te buigen in hun pad, terwijl de meeste gezonde controles een pad kiezen dat min of meer recht naar boven loopt.

Een klassieke taak waarin klokken doorgestreept moeten worden. De klokken zijn in gelijke aantallen in kolommen ingedeeld, waardoor naderhand eenvoudig een analyse gemaakt kan worden voor vergelijking van rechts en links. Bovendien kan in de digitale versie eenvoudig het zoekpatroon bekeken worden.

Deze digitale variant van de Lijndeeltaak van Schenkenberg et al. (1980) meet eenvoudig de percentages waarop de lijnen gedeeld worden door de proefpersoon. Dit bespaart tijd, omdat de proefleider de responsen nu niet meer handmatig hoeft op te meten.

Er worden gekleurde rechthoeken aangeboden, die de proefpersoon in het midden moet delen met de pen op het digitale tablet. Een deel van de rechthoeken is gevuld met één kleur. Het andere deel is gevuld met een gradient tussen twee kleuren.

De proefpersoon dient twee symmetrische tekeningen te kopiëren: een klok en een vlinder. Middels een scoringssysteem wordt bekeken welke details correct worden nagetekend. Verder wordt ook de tijd geregistreerd. Achteraf is daardoor een analyse mogelijk waarmee het verschil tussen rechts en links bepaald wordt.

De proefpersoon ziet steeds een bol in beeld komen, waarin deze een streep moet zetten. Meteen daarna verschijnt op die plek een eenvoudige lijntekening. De proefpersoon wordt later gevraagd de eerder getoonde afbeeldingen op te noemen. Er volgt uiteindelijk ook een uitgestelde herkenningsfase.